Miałam różne pomysły na wpis przed świętami. Czekasz przecież na kontynuację postów o Apulii, praktyczne wpisy o Toskanii czy poradniki o Rzymie. Ale w takim tygodniu, największym tygodniu w roku, chcę napisać coś więcej. Bo to dni i czas, który warto zatrzymać. I przeżyć zupełnie inaczej.
Św. Antoni z Padwy mówił, że jeśli jakaś rzecz czy kwestia nie jest warta poruszenia nieba i ziemi – zostaw ją. Bez żalu porzuć i zapomnij. Życie to chwila. Szkoda ją przegapić.
Jeśli, rzecz jasna, do tej pory Asyż nie skradł Ci serca.
Dziś o tym, skąd się bierze moje slow podejście, jakim cudem nic-nie-robienie ratuje mnie z opresji i jakim pytaniem załatwiam większość życiowych dylematów.
Nie licz mijających dni – spraw, by mijające dni się liczyły. Dwunasta rocznica osiemnastki to najlepszy czas, by sobie to wbić do głowy.
Życzenia na Boże Narodzenie to sprawa, która wielu z nas spędza sen z powiek, zwłaszcza, gdy się nie wie, co komu powiedzieć, by jak zwykle nie zabrzmiało banalnie, albo nieszczerze, albo w ogóle nie zabrzmiało, bo zabraknie nam pomysłu. Niech te dwa proste zdania uratują wasze Święta.
Steve Jobs twierdził, że jeśli to, co teraz robisz, co zaplanowałeś na dzisiaj, nie jest tym, co chciałbyś robić w ostatni dzień swojego życia… Nie warto tego robić.
Mój hołd dla najlepszego kierowcy z jakim kiedykolwiek miałam zaszczyt podróżować.
Kobieta bez żadnych możliwości na starcie. A jednocześnie niedościgniony wzór dla polityków wszelkiej maści, czasów i obyczajów. Św. Katarzyna ze Sieny – jakim cudem się jej to udało?
 |
 |
 |
 |
