Wenecja – najcudowniejsza o świcie, gdy budzi się do życia. I po zmroku, gdy po odwiedzinach tysięcy turystów, znów odzyskuje klimat i można w niej oddychać pełną piersią. W takiej Wenecji nie da się NIE zakochać.
…czyli co każda mama może wyciągnąć dla siebie z włoskiego dolce vita.
Monopoli. Tu poczujesz smak prawdziwego szczęścia, które płynie z prostego, zwyczajnego życia. To miasto, które trudno zostawić. I nie sposób o nim zapomnieć.
Miałam różne pomysły na wpis przed świętami. Czekasz przecież na kontynuację postów o Apulii, praktyczne wpisy o Toskanii czy poradniki o Rzymie. Ale w takim tygodniu, największym tygodniu w roku, chcę napisać coś więcej. Bo to dni i czas, który warto zatrzymać. I przeżyć zupełnie inaczej.
Czyli o tym, jak w ciągu jednego dnia Poznań stał się najbardziej włoskim miastem w Polsce. Wszystko to za sprawą 15 szalonych osób, które z całej Polski zjechały się na II spotkanie miłośników Włoch, pod skrzydłem (a właściwie filiżanką) Primo Cappuccino.
Jak co miesiąc zapraszam Was na nieco bardziej osobisty wpis, w którym polecam książki, muzykę, filmy i włoskie akcenty, które towarzyszyły mi w lutym. Krótko i smacznie, w sam raz do popołudniowej kawy :)
Toskania lubi wszystko to, co pachnie, co świeże i chrupiące dociera z fermy prosto na talerz. Ty też? Świetnie się składa. Zapraszam na degustację!
Czas uporać się ze styczniem, zamknąć go na cztery spusty i nie wypuszczać przed kolejnych 11 miesięcy. Przy okazji zdradzam szczegóły kolejnego włoskiego spotkania i pewnego apulijskiego projektu. Gotowi?
Wiele osób przyjeżdża do Castel Gandolfo ze względu na rezydencję papieża, nie wiedząc, że samo miasteczko jest o wiele ciekawsze i ma cudownie zżytą społeczność. A to dopiero początek niespodzianek.
Znasz to uczucie, gdy chwalisz się wśród znajomych, że uczysz się włoskiego, czekasz na ich reakcję w postaci wow, a oni na to: o, włoski, kiedyś się uczyłem, to taki prosty język! Czas im pokazać, jaki włoski jest naprawdę :)
Czyli jak wyrobić w sobie nawyk chwytania za to, co nowe, wybierania tego, co nieznane. Żeby jutro nigdy nie było takie samo, jak wczoraj.
Spędziłem większość życia martwiąc się o rzeczy, które nigdy się NIE WYDARZYŁY.
Mark Twain
